Z okazji 70. Rocznicy istnienia naszego Zespołu w 2014r. powstała inicjatywa ustanowienia tytułu i statuetki: ZASŁUŻONY DLA „MECHANIKA”.Pierwszą, inicjatywną Kapitułę tego tytułu stanowi obecna Dyrekcja Szkoły, w osobach: Mistrz Kapituły – Dyrektor Tomasz Płochocki oraz członkowie – wicedyrektorzy: Agnieszka Paja, Janusz Zduńczyk i Jerzy Gańko. Skład Kapituły uzupełniać będą kolejni laureaci tytułu ZASŁUŻONY DLA „MECHANIKA”.

Kapituła wyróżniła pośmiertnie:

·        Śp. Mieczysława Ługowskiego – założyciela i pierwszego dyrektora naszej Szkoły.
Był on absolwentem Politechniki Warszawskiej. W czasie okupacji hitlerowskiej nauczał na tajnych kompletach w Stanisławowie.
W październiku 1944 roku rozpoczął organizowanie Prywatnego Gimnazjum Mechanicznego w Mińsku Mazowieckim, a już 4 grudnia tego roku odbyły się w tej placówce pierwsze zajęcia. Był dyrektorem Szkoły w latach 1944-52 i 1957-65. Został odwołany z tej funkcji
z powodu zastrzeżeń ze strony ówczesnej władzy ludowej i Urzędu Bezpieczeństwa. Zmarł 30 marca 1966 roku w wieku zaledwie 53 lat.

{webgallery}

{/webgallery}

Kapituła wyróżniła pośmiertnie:

·        Śp. Stanisława Sieradzkiego – przedstawiciela Patronów Zespołu.
Druh „Świst”, – bo tak go nazywaliśmy, był żołnierzem harcerskiego batalionu „Zośka”. W Powstaniu Warszawskim walczył na Woli, Starym Mieście, w Śródmieściu i na Czerniakowie. Był dowódcą sekcji karabinu maszynowego plutonu „Felek”, kompanii „Rudy”. Przeprowadził kanałami grupę rannych żołnierzy ze Starego Miasta do Śródmieścia.
Był trzykrotnie ranny, pod koniec Powstania został przetransportowany pontonem na prawy brzeg Wisły. W Polsce Ludowej, za przynależność do Armii Krajowej został skazany na karę śmierci, zamienioną w wyniku amnestii na 15 lat więzienia, z czego do 1956 roku odsiedział 8 lat. Do końca życia pracował wśród młodzieży, która uwielbiała jego gawędy o bohaterskich czynach, a on sam traktował tę pracę jako dług wobec poległych. Chętnie przyjeżdżał do naszej Szkoły, nazywając nas przyjaciółmi. Wspomagał nas przy nadaniu imienia. Kochał młodzież, a ona go chętnie słuchała.
Był człowiekiem wielkiej szlachetności i wysokiej kultury osobistej.
Jako żołnierz Wojska Polskiego w stanie spoczynku awansował do stopnia majora. Został odznaczony m.in.: Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari, dwukrotnie Krzyżem Walecznych, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Warszawskim Krzyżem Powstańczym, Złotym Krzyżem Związku Harcerstwa Polskiego i Orderem Uśmiechu.

Zmarł 16 lutego 2009 roku i został pochowany wśród swoich towarzyszy broni na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.
Nad jego mogiłą pochylaliśmy nasz sztandar.

{webgallery}

{/webgallery}

Kapituła wyróżniła:

·        Pana Antoniego Jana Tarczyńskiego – wielorako związanego
z „Mechanikiem”: najpierw jako absolwent technikum z 1973 roku, następnie jako nauczyciel w latach 1977-1991, a w końcu jako Starosta miński, czyli szef organu prowadzącego Szkołę. Zawsze z dumą przyznaje się on do związków z naszym Zespołem i chętnie do nas przybywa. A my zawsze byliśmy dumni z życiowych osiągnięć naszego absolwenta: posła na sejm RP, wójta Gminy Mińsk Mazowiecki, prezesa Agencji Rynku Rolnego, prezesa Zarządu Oddziału Wojewódzkiego Ochotniczych Straży Pożarnych RP i Starosty Mińskiego.

{webgallery}

{/webgallery}

Kapituła wyróżniła:

·        Pana Zdzisława Mazankę – wieloletniego Dyrektora Zespołu, nauczyciela fizyki. Przepracował w ZSZ nr 2 prawie 40 lat, w tym jako wicedyrektor 12, a jako dyrektor 21 lat. Przewodził Szkole w czasach przełomów historycznych i dydaktycznych. Dbał o powierzoną mu placówkę, umiejętnie organizował jej pracę i modernizował bazę dydaktyczną. Miał dar gromadzenia wokół siebie zgranego zespołu nauczycieli, wśród których panowała atmosfera ciepła i życzliwości.
Prowadził Szkołę do 2007 roku.

{webgallery}

{/webgallery}

Kapituła wyróżniła:

·        Panią Zofię Sidorowicz – zasłużoną, wieloletnią nauczycielkę języka polskiego i wychowawczynię wielu pokoleń uczniów Zespołu.
Poświęciła ona „Mechanikowi” 43 lata swojego życia. Jej praca to wielka pasja i oddanie, z którym realizowała swoje nauczycielskie powołanie.
To umiłowanie przedmiotu, którego nauczała i poświęcenie się tym, których nauczała i wychowywała. To nie tylko lekcje, ale także teatr, kino, wycieczki. To również 17 klas w roli wychowawczyni.
Jej absolwenci osiągali znaczące sukcesy zawodowe i pełnili ważne funkcje społeczne. Niektórzy zostali nawet nauczycielami w naszej Szkole. Pani Zofia pracowała z nami do 2000 roku.

{webgallery}

{/webgallery}

Kapituła wyróżniła:

·        Księdza Mariana Sobieszka – proboszcza Parafii pw. Św. Jana Chrzciciela w Mińsku Mazowieckim, naszego najbliższego sąsiada, przyjaciela, niegdyś szkolnego katechetę i można by rzec – kapelana naszej społeczności. Ksiądz Marian współpracował z nami, będąc jeszcze wikariuszem w Parafii pw. Św. Antoniego. Współpraca nasza jednak znacznie zacieśniła się, gdy Szkoła znalazła się na terenie powstającej Parafii pw. Św. Jana Chrzciciela, której to proboszczem został ks. Marian. Cenimy sobie troskę Księdza o naszą społeczność i jesteśmy wdzięczni za wszelką życzliwość, wspomaganie i modlitwę.

{webgallery}

 {/webgallery}

Kapituła wyróżniła:

·        Powiatowy Cech Rzemiosł Różnych w Mińsku Mazowieckim – instytucję samorządu rzemieślniczego, ściśle i harmonijnie współpracującą z naszym Zespołem od wielu lat, w dziedzinie kształcenia zawodowego naszych uczniów, będących młodocianymi pracownikami. Cech zrzesza i reprezentuje wielu pracodawców, którzy profesjonalnie kształtują praktyczne umiejętności uczniów. Przedstawiciele Cechu fachowo i życzliwie współpracują ze Szkołą w obszarze organizacyjnym oraz przy rozwiązywaniu uczniowskich problemów.
Ta harmonijna współpraca z Cechem jest dla nas istotnym ogniwem kształcenia zawodowego.

{webgallery}

{/webgallery}